ဒီနေ့ကလေး နိုးထလာမိတဲ့အချိန် ... ပထမဦးဆုံး ကြားလိုက်တာ ငိုသံတစ်ခု … သေချာနားထောင်ကြည့် လိုက်တော့ ကလေးရဲ့မေမေငိုသံပါ … ကလေးမှာ အမည်နာမ မရှိသေးပါဘူး … မွေးနေ့အတိအကျလည်း မသိပါဘူး … ခုထိကလေးက မေမေ့ရဲ့ဗိုက်ထဲမှာလေ … … ဒါပေမယ့် ခံစားတတ်နေပါပြီ … မေမေက အမြတ်တနိုးနဲ့“ကလေး”လို့ ခေါ်ပြီး စကားတွေပြောတိုင်း မေမေ့ရဲ့နွေးထွေးမှုအချစ်တွေကို ကလေးခံစားလို့ရပါတယ် … ဒီနေ့ ကလေးနိုးထတဲ့ အချိန်မှာပဲ မေမေ့ရဲ့ ရှိုက်ငိုသံကို ကြားလိုက်ရပါတယ် … ကလေးအရမ်းခံစားရပါတယ် … ကလေးမေမေငိုတာကို မမြင်ချင်ပါဘူး … မေမေဟာလူတွေကို လွယ်လွယ်ယုံကြည်တတ်သူလို့ ကလေးခံစားမိလိုက်ပါတယ် … ဘာလို့လည်းဆိုတော့ မေမေရဲ့ငိုရှိုက်သံ တွေရဲ့ကြားထဲက ကလေးရဲ့ဖေဖေလို့ခေါ်ရမယ့်သူကို ဖုန်းဆက်နေသံတွေ ကလေးကြားမိလို့ပါ … ကလေးရဲ့ ဖြစ်တည်နေမှုကို မေမေက အဲဒီဖေဖေဆိုတဲ့သူကို ပြောပြနေသံတွေ ကလေးကြားနေရပါတယ် … တစ်ဖက်က ကလေးရဲ့ဖေဖေဆိုသူ ဘာတွေပြောလည်းတော့ မသိပါဘူး … ဖုန်းပြောနေချိန်ရော ပြောပြီးချိန်မှာပါ မေမေ့ရဲ့ သနားစဖွယ်ငိုရှိုက်သံနဲ့အတူ ကလေးလည်း ငိုမိနေပါတယ် … ကလေးသိပ်ချစ်ရတဲ့ မေမေကို အပြုံးတွေနဲ့ပဲ ပျော်နေစေချင်ပါတယ် …
နောက်တစ်ရက်မှာ မေမေနဲ့ ကလေးရဲ့ဖေဖေဆိုသူတို့ ညနေပိုင်းဘုရားမှာတွေ့ပြီးစကားပြောကြမယ်ဆိုတဲ့ ချိန်းဆိုမှုကို ကလေးကြားလိုက်ရပါတယ် … မေမေအဆင်ပြေပါစေဆိုတဲ့ ဆုတောင်းခြင်းတွေအပြည့်နဲ့ပါ … ညနေစောင်းတော့ မေမေနဲ့ကလေးရဲ့ဖေဖေဆိုသူတို့ ပြောနေကြတာတွေကို ကြားရတော့ ကလေးမေမေ့ကို ပိုချစ်မိသနားမိခဲ့ပါတယ် …
“ဒီကလေးကိုယူဖို့ မောင်တို့မှအဆင်မပြေသေးတာပဲ ချစ်ရယ် … မောင် အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူးကွ … မောင့်မိသားစုမှာ မောင်တစ်ယောက်တည်းရှိတာလေ … မောင်သူတို့ကို ဥပေက္ခာပြုခဲ့လို့ မရဘူး … ချစ် ဒီကလေးကိုမယူပါနဲ့ကွာ”တဲ့ …
ကလေးဖေဖေရဲ့ပြောတဲ့စကား … ငိုသံ၊ ကလေးရဲ့မေမေရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေပါပြီ … ငိုသံတွေကြားထဲကပဲ မေမေက“မောင် … မောင်နဲ့ပတ်သက်သမျှ အသေးအမွှားပစ္စည်းလေးကအစ ချစ်ဘယ်လောက်နှမြောတတ်ခဲ့လည်း မောင်သိပါတယ် … ခုဟာက ကလေး တစ်ယောက်ရဲ့အသက်လေ မောင်ရယ် … မောင်နဲ့ချစ်တို့ရဲ့ ရတနာလေးပါ မောင်ရယ် … ချစ်တို့ အတူနေကြရဖို့ဆိုတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုနဲ့ ဒီမျှော်လင့်ချက် လေးကို ဖန်တီးဖြစ်ခဲ့ကြတာ မဟုတ်ဘူးလားဟင် … ခုကျမှ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ မောင်ဒီကလေးကို ဖျက်ဖို့ပြောရတာလည်းဟင် … မောင် ချစ်နဲ့လိုက်ပြီး မစွန့်စားရဲပေမယ့် ချစ်ကတော့ ဒီကလေးကိုလုံးဝမဖျက်ဘူး … ချစ်တို့ထာဝရနှုတ်ဆက်ကြတာပေါ့” တဲ့ …
မေမေ …. ကလေးရဲ့မေမေ … မေမေ့ရင်ထဲမှာ ဘယ်လောက်များကြေကွဲနေမလည်းဟင် … သူဘယ်လောက် စိတ်ဆင်းရဲနေပါစေ … ကလေးအာဟာရဖြစ်စေဖို့ ကလေးကျန်းမာစေဖို့ ကြိတ်မှိတ်စားနေတဲ့ မေမေ … မေမေအချိန်တိုင်းငိုနေရသလိုပဲ ကလေးလည်းထပ်တူပါပဲ မေမေရယ် … (၂)ရက်လောက်ကြာတော့ ကလေးရဲ့ဖေဖေဆိုသူက မေမေနဲ့အတူ အဝေးကြီးကိုထွက်သွားမယ်ဆိုတဲ့ ကတိတစ်ခုကို ရလိုက်တယ်ထင်ပါရဲ့ … မေမေနဲ့ကလေးရဲ့ဖေဖေတို့ ရှေ့ရေးတွေတိုင်ပင်နေကြတာ ကလေးကြားမိ လိုက်ပါ သေးတယ် … သိပ်မကြာပါဘူး … တစ်ညအိပ်အချိန်လေးအတွက် မေမေဘယ်လောက်များ ပျော်ခဲ့လည်းဆိုတာ ကလေးခံစားလို့ရပါတယ် … နောက်တစ်နေ့မနက်မိုးလင်းတော့ ထုံးစံအတိုင်းမေမေ့ရဲ့ငိုသံလေးကို ကြားမိ လိုက်ပြန်ပါတယ် … ကလေးရဲ့ဖေဖေဆိုသူက “မောင် ဘယ်လိုပဲ စဉ်းစားစဉ်းစား အဆင်မပြေဘူး ချစ်ရယ် … ကလေးကိုမယူပါနဲ့”တဲ့ … ကလေး မေမေ့ကိုနှစ်သိမ့်ပေးချင်လိုက်တာ … ဘာလုပ်ပေးရမှန်းကို မသိခဲ့ပါဘူး မေမေရယ် … မေမေရဲ့ငိုသံတွေကြားက စကားတစ်ခွန်းကို ကြားတော့ ကလေးအရမ်းလန့်သွားခဲ့တယ် … “စိတ်ချပါ မောင်ရယ် … မောင်ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေလည်း မောင့်သဘောအတိုင်း ဒီကလေးကို ဖျက်ပေးပါ့မယ်တဲ့” … ဟင့်အင်း မေမေ … မေမေအဲဒီလိုဆုံးဖြတ်မှာ ကလေးမလိုချင်ဘူး … မေမေကပြောလိုက်တဲ့ စကားအတိုင်း တစ်ကယ်မလုပ်ဘူးဆိုတာ ကလေးသိတယ် … မေမေအတွေးကတစ်မျိုးဆိုတာ ကလေးခံစား လို့ရနေတယ် … မလုပ်ပါနဲ့ မေမေရယ် … ကလေးချစ်တဲ့မေမေ့ကို အတိုင်းထက်အလွန်မဆုံးရှုံးစေချင်ပါဘူး …
ခဏကြာတော့ မေမေဆေးဘူးလေးတစ်ဘူးကိုဖွင့်သံ … ဆေးတွေကိုထုတ်နေသံကြားတော့ … မဖြစ်ဘူး မေမေ … မဖြစ်ဘူး … မေမေ ကလေးနဲ့တူတူလိုက်ခဲ့ဖို့မလိုပါဘူး မေမေရယ် … ကလေးရဲ့မေမေကို ချစ်တဲ့မိသားစုတွေ … သူငယ်ချင်းတွေ … ကလေးမေမေ့ကို လိုအပ်နေသူတွေအတွက် မေမေရှိနေအုံးမှ ရမှာလေ … မလိုက်ခဲ့ပါနဲ့ မေမေရယ် … ကလေးသာ အခွင့်ရှိမယ်ဆိုရင် မေမေ့ဆီနောက်တစ်ခေါက်ပြန်လာ ချင်ပါသေးတယ် … ပြန်လာပါရစေဆိုတဲ့ ဆုတောင်းလေးမဆုံးခင် … “မှောင်သွားတယ် … ကလေးကြောက်တယ် … အမှောင်ကြီးထဲ ရောက်သွားပြီ … ကလေးအရမ်းကြောက်လို့ပါ မေမေ … မေမေရေ …”
စာချစ်သူများကို အစဉ်လေးစားစွာဖြင့်
မိုးညချမ်း
9.4.2012 (3:10 p.m)
