သက်ပြင်းမောတွေ အလီလီချရင်း
အဝေးတစ်နေရာကို ငေးကြည့်ရင်းက
ငါ့ပါးပြင်ကို ပြန်စမ်းမိလိုက်တယ် ….
အိုး .. မျက်ရည်တွေစိုစွတ်နေတာပဲ ..
ငါ ငိုနေမိတာလား ..
ဘာကြောင့် ငိုနေမိမှန်းပြန်လည်စဉ်းစားမိတော့ …
ငါ့ ချစ်သူနဲ့ … တစ်နေ့နေ့မှာ
ခဏတာခွဲခွာရမယ်ဆိုတဲ့ အသိက
ငါ့ကို ရူးသွပ်သွားအောင် …
ရင်တစ်ခုလုံး ဗြောင်းဆန်သွားခဲ့တယ် …
ရယူပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်နဲ့ ချစ်ခဲ့တာတော့
မဟုတ်ပေမယ့် … မင်းနဲ့တစက္ကန့်လေးတောင်
မဝေးရဲဘူးဆိုတာ ချစ်သူတော့
သိစေချင်ပါတယ် …
နှုတ်ခမ်းဖျားကလွမ်းတယ်ပြောတိုင်းသာလေ
ငါ့ရင်ထဲက အလွမ်းတွေပြေပျောက်စေနိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင်
အချိန်တိုင်းပဲ မင်းကိုလွမ်းနေတဲ့အကြောင်းတွေသာ
ထိုင်ပြောနေမိလိမ့်မယ် …
ဒါပေမယ့် မင်းနဲ့ခွဲခွာရမယ်ဆိုတဲ့ ..
တစ်နေ့ရောက်ခဲ့ရင်တော့ ..
နှုတ်မဆက်ပါနဲ့ချစ်သူ ..
ငါ့မျက်ရည်တွေနဲ့
မင်းကိုစိတ်ညစ်အောင် မလုပ်ချင်တော့ပါဘူး …
မိုးညချမ်း (သရဲလေးကောင်)
၂၈.၁၁.၂၀၁၀ (တနင်္ဂနွေနေ့)
1:30 AM
No comments:
Post a Comment